Zavallı
Tüm gürültüler sessizliðe devrildi
dilleri lal ruhlar
her gece bir parçamý alýp götürüyor bedenimden
kayýp giden hafýzamda duruyor tüm g-izlerin
ellerim buza keserken
gözlerimden düþen bir avuç magma
bende o keþmekeþte koyboluyorum
kendi karþýma geçip sen oluyorum
nefretim ve sevgimden deliriyorum
tuza b-elediðim yaralarým var
bir yerini kapatýrken diyer yerinden kanar
iler tutar yaný yok (mu) yar
can havli koruyup kundakladýðým sadakatim var
ne iþe yarar bundan sonra bilmem
sende kaybolmuþ benliðimle
Rabbe yönelmiþ bi-çare
hani vardýrya
girmiþsindir artýk o yeþil yola
çekip çýkaracak kimse de yoktur
zümrüt kuyularýndan
kim se o
ben seni gözlerinden öptüm sevgili
kaldýr baþýný dik dur
seninim inadýna senin öleceðim
ister delirmiþ desinler ister meczup
yada dediðin gibi ZAVALLI bir ekstra
göðün tanrýsý buza kesti mevsimi
yüreðimse zümrüt çýkmazýnda...
Ahucan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.