Zavallı

Tüm gürültüler sessizliðe devrildi
dilleri lal ruhlar
her gece bir parçamý alýp götürüyor bedenimden
kayýp giden hafýzamda duruyor tüm g-izlerin
ellerim buza keserken
gözlerimden düþen bir avuç magma

bende o keþmekeþte koyboluyorum
kendi karþýma geçip sen oluyorum
nefretim ve sevgimden deliriyorum

tuza b-elediðim yaralarým var
bir yerini kapatýrken diyer yerinden kanar
iler tutar yaný yok (mu) yar
can havli koruyup kundakladýðým sadakatim var
ne iþe yarar bundan sonra bilmem

sende kaybolmuþ benliðimle

Rabbe yönelmiþ bi-çare
hani vardýrya
girmiþsindir artýk o yeþil yola
çekip çýkaracak kimse de yoktur
zümrüt kuyularýndan

kim se o

ben seni gözlerinden öptüm sevgili
kaldýr baþýný dik dur
seninim inadýna senin öleceðim
ister delirmiþ desinler ister meczup

yada dediðin gibi ZAVALLI bir ekstra

göðün tanrýsý buza kesti mevsimi
yüreðimse zümrüt çýkmazýnda...

Ahucan


Sosyal Medyada Paylaşın: