SENSİZLİK
Kumar oynuyorum bahse girip
Kazandýðýmý düþünürken
Tokat yiyorum, sözlerinden
Yaðmurlarý býrakýyorum gözlerine
Kelepçelenmiþ yüreðimle
Ýzimi býrakýyorum ayaz kokan rüzgârlara
Semaya saçýyorum hüznümü
Kaçmaya çalýþan korkak çocuk gibi
Adýmlýyorum sen’sizliði
Baðrýmda yetiþen güllere
sümbüllere anlatýyorum derdimi
Kayan yýldýzýn ardýna
Umutlar iliþtiriyorum, parlak renkli umutlar
Fýrtýnalara direniyor ruhum
Yokluðuna ninniler söyleyerek
Oturduðum yere
Güneþ saçmýyor ýþýðýný,
sermiyor ahengini topraðýma
Ýnce telli saçlarým uçuþuyor
Kaderimin üstünde
Ellerimde kýymýklar
Canýmý yakýyor
kalem küfrediyor
kaðýtlar býçak biliyor,kangren olan parmaklarýma
Sular kadar berraktý oysa
Gönlümden Ömrüne kurduðum hayaller
Nefes nefese yaklaþsam
Soluk alýncaya dek uzaklaþýyorsun
Acýmasýz suskunluklar peydahlanýyor
çatlayan dudaklarýmda
Ben seni resimlere terketmemiþtim oysa
Doðduðun gün, öpsede alnýmdan
Yoðun sevda biriktirsemde heybemde
Satýr sonlarýna defnediyorum, gözlerini
Yaðmur’a, hazan’a teslim ediyorum
katilini
Sayýklayan çocuðum bugünlerde
Ahýn, bakýþlarýn kadar sancý veriyor göðsüme
sýkýþýyor,
d’aralýyorum
ne vakit
yan basa basa geçsem yüreðinden
ayaðým takýlýyor, d’üþüyorum...
zєץиєp є¢є єяєи
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.