BABAMA

ben kapaklý bir tabutta bekledim bitmemeyi...
dýþardaydýk ve ýþýklar utandýrýcýydý

her adýmda tanýyordu kaldýrým

týrnaklar keskindi derim yumuþak

aylardan ne yada günlerden hangisi

bilemiyordum evin maksatý neydi

ben kahverengi gölün tehlikelerinde kýrmýzýydým

cehennemin iþiydi kýzartmak

herkesin kendi evi biz yine sokakta
bir geceydi

sigaradan nefes alýr gibi

týkalýydýk

tarif edildik iþte

hiç ayna yoktu göremedim birþey

tanrý söylediði kadar sevmedide

akardý yüzümden toprak

sevincim ne çabuk bulaþtý çamura

Unutuyordum baba

silmek için nezeliyordu birþeyler

bir yataða hapsetmiþsin bedenini

kaçýncý ölüm uykusundasýn

aðlayamýyorsun dahi

sessizliðin baba sessizliðin .

bir çocuk baba

senin çocuðun

senin kemiðinden

kanat geremediðin


kanatsýz çocuðun.
---



Sosyal Medyada Paylaşın: