Sayıklamalı Şiirsin Dudağımda

—Aðýtlarla açan bir gülsün sen
Öfkemin tetiðini hoyratça çeken-

Þafak kýrýk, eskimiþ kaðnýlar penceremde
Kanatlarýma, yaralý ve küskün aþk sýðýnmýþ
Üþüyor her gece sevdamýn nasýrlý avuçlarý
Çýðlýklar dökülüyor yorgun þakaklarýmdan
Ve göðsümde tapýlasý bir yürek çýrpýnýyor.


—Mayýsa gebe meydanlar, kýrlarda aþk
Saklasýn kendini çiðnenmiþ bozkýrlar-

Gönlümün savaklarý dirençsiz istilalarda
Daðlar kendi kaynaðýný inkâr mitinginde
Umutlar eksiliyor gencecik yüreklerden
Kýmýltýyla sokulurken þüphe gecelerine
Sürgün sýzýlarýn dudaðýnda mimli iþkence.


-Umudun ellerinden yedim sýcak ekmeðimi
Utangaç aðrýlarýn kefeninde seni bekledim-

Sayýklamalý bir þiirsin her mevsim dudaðýmda
Silinmiþ hatýralar biriktirdim sana, yanýlsamalý
Örselenmiþ mutluluklar daðýttým, aþka kanamalý
Yasaklandý sevda, umut kendi kabýna saklandý
Unutuldu kavuþmalar, nisan baþka baharýn adýydý.


—Yumruk inince öfkeye, netleþir özlemin rengi
Gecenin karný geniþtir, dokundukça hüznün eli-

Sindirilmiþ mutluluklarýn körpe sarýlýþýnda tutku
Kelebeðin rahmini arar avcýlar, bölününce uyku
Hüzünleri yazar bir adam, içinde sevdalý coþku
Bastýrýlmýþ isyanlarýn kentinde biriktirir yokluðu
Sorgulu ayrýlýðýn ovalarýna sererken aþkýn çulunu.

Selahattin Yetgin


Sosyal Medyada Paylaşın: