Düþlerin onarýlmýþ bahçelerine indi güneþ Nefes nefese bir yaþamýn penceresindeyim Dilimde bir þarký, topraðý eþiyor karýncalar Saçlarýmda yangýnlar, asi rüzgârlar uçuþuyor.
Bu kaçýncý dökülüþüm, sensiz kimsesizliðe Ömrümün deliþmen mevsimlerinde hüzün Bir elimde yokluðun, diðerinde olmazlýðýn Kaçýncý hiddetleniþim ben varlýðýnýn közüne.
Islak mendiller taþýdýk biz yýllarca cebimizde Her damlada, her hýçkýrýkta döndük kendimize Mutluluk rolleriyle soyunduk ah düþlerimizde Zaman aþýrý sevdalarýn koynunda uyuyakaldýk.
Kirlendi renkler, hercai aþklar geri dönüþümde Sevdanýn filmi oynamýyor artýk beyaz perdede Yanaklardan süzülmüyor yaþ, unuttuk rol kimde? Niteliksiz bir sýzý tenimizde, üþüyoruz her iklimde.
Vazoda çiçek, yüzde gülücük, yürekte aþk kanýyor Mutluluk pozlarý sahte, yalan ýrmaðý tersine akýyor Acýmýþ soframýzdaki yemek, akýbetimiz bilinmiyor Yüreðimizdeki yaþam ateþi günlerdir boþa yanýyor.
Selahattin Yetgin Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.