...,,,,,,,

biz ne kadar denesekde
nedense anlayamadýk birbirimizi
olmadý
sonunu getiremedik
bütün kapýlarý kapattýk birbirimizin yüzüne
sonunda bir yabancý gibi çýkýp gittin bu evden
ve ben sessizce çýkýp gidiþini seyrettim pencereden


oysa öyle bir yerindeydik ki hayatýn
ne kendimize gelebildik ne de birbirimize
tutunamadýk bu yolda seninle el ele
belki de tutuþamadýk o aþkýn ateþinde
rüzgar estikçe sürüklendik
ayrý ayrý o rüzgarýn peþinde
koptuk parçalandýk ufalandýk
kapanmýþ ve kapanacak ne varsa kilit vurduk üzerine
bitmiþti yaþanmýþ olan her þey
gidiyordun...
ve ben sessizce çýkýp gidiþini seyrettim pencereden


önce merdivenin ýþýðý yandý
sonra aðýr aðýr inmeye baþlamýþtýn merdivenlerden
inmeye baþlamýþtýn gözlerimden


dýþarda hava içimiz kadar soðuktu
üþüyorduk ve geceydi yaðmur yaðýyordu
sen artýk gidiyordun
damlalar bir bir iniyordu
gözlerimden gözlerimden gözlerimden
ve ben sessizce çýkýp gidiþini seyrettim pencereden


Ýhsan ÇAYBAÞI


Sosyal Medyada Paylaşın: