SUSARSIN
Bazen susarsýn,
Susmalarýn ,alev alýr dilinin kývrýmlarýnda
Deðersizliðine verdiðin, deðere yanarsýn
Ýçinde kopan fýrtýnalardan, kimsenin haberi olmaz
Kalbini susturup, arkana bakmadan gidersin
Aslýnda susmak en güzel çýðlýktýr anlayana
Giderken, gözlerinden akan yaþtýr söyleyemediklerin
Yaþadýklarýný yazmak isterken...
Sustuklarýn dökülür, parmaklarýný kanatan kalemden
Ýçinden sökülen her kelime
Nokta, nokta düþer yanlýzlýðýna...( Aðlarsýn )
Ne yorgan örter içindeki yanlýzlýðýný
Ne de güneþin sýcaklýðý çözer, buz tutmuþ dilini
Suskunluðun girdabýna düþersin, kelimelere çarpa, çarpa
geriye dönüp bakamazsýn bir türlü ..(korkarsýn )
Sanki dönüp baktýðýnda, bir daha kopamýyacakmýþsýn gibi
Yeniden yaþamayý göze alamazsýn o.yaþadýklarýný
Seni üzen, inciten, tüm anýlarý arka fonda býrakýr
Sabrýn kilometre taþlarýný adýmlarsýn,aðýr,aðýr
Hazýrda bekleyen fýrtýnalara býrakýrsýn kendini
Yelkeni yýrtýk, rotasý bozuk bir tekneyle
Ufuk çizgisini göremezsin, yýldýzlar yol göstermez
Kara yazgýný,beyaz köpüklerle yýkamak istersin
Aslýnda anlatacaðýn çok þey vardýr...Ama susarsýn
Hoyrat bir rüzgar gibi .
Kalbini susturup, arkana bakmadan gidersin
Sümran Uymaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.