Orada öyle göğe kilitlenmiş gibi duran ay'dan her gece gök taşı düşerdi
yukapel
Orada öyle göğe kilitlenmiş gibi duran ay'dan her gece gök taşı düşerdi
Duvarlarý deler geçer titreþirdi gözleri loþ ýþýkta
uyuþuk olmayacak kadar yani pire misali
atlayýp zýplamak ona mahsusmuþcasýna
temas kurdu mu gözleriyle
yollar açýlýrdý önünde
düþe kalka girdaplara dalarak
atlaya atlaya hendeklerden
ya deveyi güdecek
ya tutacaktý elleriyle güneþi
elleri yana yana
bakýþlarýnýn dolunca vadesi
usulca akar denize
bir top ateþmiþçesine
ýlýnýrdý su
akýl karý deðilken
vadi yeþili gözleriyle yeþile bürünen çevrede
bir çeþit sýçrama tahtasýný býrakýp
basamak basamak akrep çiyan dolu tozlu yollarda
seke seke yürüyüþü
baþlayýp da kýrk ikindi yaðmurlarý
herkes kendine kaçýþýrken
o hüznün barýnaðýna sýðýnýrcasýna
kalýrdý orta yerde savunmasýz
yeniden göz temasý kurduðunda sevdiðinin gözleriyle
kulaðýný göðe dayayýnca her gece duyardý seslerini
ay’la konuþup gülüþmelerini
yaðmurlar yaðar yaðar süzülürken saçlarýndan
öyle bir gülerdi ki þafak rengi yanaðýndan
bilirdik ki sabahtýr
asýlý kalmýþken ruhu gök gözleriyle aleym- i semalarda
o saatlerde eðer geceyse
gökten irili ufaklý gök taþlarý düþerdi ay’dan
iþte o zaman yüzünün nervürlerinden akan göz yaþlarý
çenesine doðru süzülür yol bulur akarken
aðlayan Palyaçonun
sonra paha biçilmez bir gök taþý olan ay’la
söyleþir gülüþürlerdi
sanki biraz evvel aðlayanlar
onlar deðilmiþçesine...
Yüksel Nimet Apel
1/Kasým/2013/Cuma/Bodrum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.