Beni, bir kâðýdýn masumiyeti ve kalemin ciddiyeti kadar hatýrla!
De ki öp
adýmý zikreden dudaklarýnla hatýrla, öp.
Býrak gitsin meskûn sokaklarýn aðlamaklý mazgallarýnda
Gitsin yalýn ayak, yarý çýplak
Terk edilmiþ yalnýzlýðýmýn peþi sýra
Sürükleyiver de dönmesin yüzüm yüzüne
Küssün gözlerine kirpiklerin
Hýrçýnlaþan dalgalarýn peþi sýra sürükle
Göm mavisine beni
De ki öptüm, öldün.
Adýn ki dilime zerk edilen en meþakatli kelime
Sev de, geçsin.
Geçsin kalbime düþen aðrý telaþlarý
Ve bir martý alsýn beni
Alsýnda götürsün beni benden
Ýtsin içine.
Yarým yamalak gülüþlerim öpsün yüzünden
Tükensin deniz ve martýlarda ölsün.
Yokluðunu çoðaltan bu izmarit nefes
O da bitecek ve küllerinden dirilecek
Týpký adýn gibi eksik, telaþlý
Adýný yeniden dilime zerk edecek.
Seni aðlak bir gecenin sokaðýnda bulmuþtum
Ve sabahýnda, adýnla gömüyorum gamzelerime.