bugün güneþli zamanlarýn akýþýný,
teninin sýyrýklarýna sahip dudaklarým fýsýldayacak!
oysa yýllar, yalnýzlýk, yaþama zorunluluðu
aðlamak, nasýl aðlamak, aþk gibi
kupkuru kalýnca çarþaf
kan ve daha fazlasý serpilirken içime
yaþamak zorunda olduðumu hatýrlatacak!
-biraz da sevmek için; gururla...
seni tanýyorum bir,
seni tanýyorum bin bu bir,
binlerce su fýþkýrýyor kavmin býçaklarýna
mermer sandýðým devrinin dayandýðý ayaklarýn
kurumuþ güller küsmesinler
söylemeyeceðim bugün kimselere seni
anlatmayacaðým
kediler darýlýrsa darýlsýn
bitmek tarafýyým bu þehrin sokaklarýnda
tabelasý sökülmüþ maðazalarýn sessizliði
hayýflanmýyor da deðilim hücrelerimin yitiþine.
oysa sen göðsümün bunaltýlarýnda
içinden þiir fýþkýran kadýn;
küçük harflerle kurutuyorum
çabuk sönmesin diye ateþim bana býraktýðýn siyah derinde.
bilmesinler
akan su nasýl da berrak
biriken kabuslarýn uðultularý
kurumuþ güller gitmesinler
kendi solgunluklarýn adresim
hiçbir kuþa nasip olmaz böylesi, daðýnýk gözlerin kadar ihtilal
ne olduysa olsun, büyümüþüz, ruj sürüyoruz dilimize
daha parlak sözlerim
gün acýya çalmadan müsaade eder misin sevgilim,
beni kutlayayým, yalnýz seninle!
söz veriyorum
söylemeyeceðim kimselere bugün doðduðunu
arýnmamýþ sularýn ekmek kokan nemiyle
adýn dudaklarýmda tespih tanesi
daha bir tutku, vahþice
fýþkýrýyor saadetin
sýcak ve çocuksu tenime