yaþ ömürden toplanýrken
sona býrakýlýrmýþ aþk
dokunulmazmýþ
istenilirmiþ ki
‘daðlara buðulu camlara’ yazýlacak adlarýn olsun…
uzun sürermiþ -vakit azaltan- hazýrlýk
korkulmuyorsa -sabýr evinse-
düðün
dernekli
þenlik ölüm
yaþanýrmýþ saatin durmadan…
yürürmüþüz o hiç güvenmediðimize
sorsalar tarihini nefesin
köþe bucak
gün saklarmýþýz on yediden…
ne yýkanmýþ
ne de paklanmýþ akýl varken
-ahkammýþýz-
kulken kulaymýþ inanmayýþýmýz…
‘geldim’ derken çaðýrana
olmazmýþ yüzümüzde
kýrmýzý utanç
susarmýþ kelimeler
söylenirmiþ þarkýlar
uyurmuþuz…
dizlerini ak toprak
omzunu günahsýz mahþer
gözlerini acýsýz kýyamet düþünerek
‘söndürsünler ýþýklarý
kararsýn bu yoldan gayrýsý’ dermiþiz
…
..
de
þaþýran cayan olduðumuzu
silmeyelim sevgili
.