Ki O... Aðzý mimlenen çýðlýklarýyla
Bulutlara merdivensiz týrmanan
Serseri bir mayýn gibi ortada dolaþýrken,
Her an yarasý yeniden kanayacak gibi
Yüreðinin elleri tetikte bekleyen
Canhýraþ sözcüklerinin dillerini
Kör makasla ünlü-ünsüz demeden
Tüm sesleri hece hece birbirinden ayýran
Gözleri rengârenk, bakýþlarý puslu kadýn.
Belki de her þeyin bilincinde olan,
Çözümsüzlüðünün içinde kývranýrken
Nafile zamanlarýnda
Baþkasýnýn yaþam tarzýný
Kendi ömründe
Vadesiz kefaret oruçlarýna niyetlenir gibi
Ellerinle iþlediði meyve desenli örtülerin serildiði
Sofralarda aðarlayan
Yüreðinde fýrtýnalar koparken
Dudaðý gülen kadýn.
Avuçlarýnda biriktirdiði hazan sarýsýný
Dualarýnýn ardýndan
Kendine, yabancý gelen yüzüne süren
Yalan söylesinler diye aynalara haraç veren
Hayallerinin film senaryolarýný uzattýkça uzatýp
Sevgilisinin kollarýnda ölmeyi dileyen
Mahçup kadýn...
Ve damaðýnda,
Kendinden bezmiþ anýlarýnýn yoksul tadý
Kokusunda anneliðin týlsýmý
Aslen ömre bedelken üftade zamanlarý,
Hayatýn neresinden asýlsa kadýn
Görür ki, elinin tuttuðu her yer savaþ alaný
Ve hisleri deniz kadar derin
Anlamý girdabýna saklanmýþ kadýnýn
Ansýzýn üzerine yýkýlýr yapýlarý
Öylesine acýmasýz
Öylesine fettan
Ve öylesine........Öylesine....
Eskiz bozmasýndan yýllarý.
NÜS