Gece çýrýlçýplak yalnýzlýðýný dökünce içime sessizliðim týpký bir baþ aðrýsý gibi özlemle yayýlýrdý yýldýzlarýn üzerine.
Ve týpký Yarým yamalak hasta bir adamýn aðzýndan dökülen mýsralar gibiydim gecenin deminde. hangi yýldýza aksam bir mýsra,bir mýsradan dizeler büyütüyordum yaralarýma Ve her yaranýn içinde bin yýllýk bir köz, bin yýllýk bir özlem, bin yýllýk bir hasretlik saklardým.
saklardým yüreðimin bütün duraklarýndaki hasretlikleri ve her hasretlik sessizliðimi anlatan þiirden bir bülten olurdu sanki lisan lisan ,þehir þehir daðýlýrdý her yüreðin içine iþiten ve okuyan her yürek daðlanýrdý sözcüklerimin bu sýcaklýðýnda.
þimdi hangi sözcüðe baksam içinde kendime ait bir þehir buluyorum içinde kendime ait bir özlem içinde kendime ait bir sessizlik saklýyorum...
Diyarbakýr/ekim 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
AGRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.