GERÇEKTEN SEVMELİ İNSAN
gakyol
GERÇEKTEN SEVMELİ İNSAN
Bedenler yabancý birbirine
Ruhlar denk.
Sakýn etme yalancý duygularý
Diline, yüreðine pelesenk.
O zaman
Ne sen kandýrabilirsin geçen zamaný,
Ne de bir baþkasý…
Her geçen gün
Anýlarýna dokunacaksa acý acý,
Hiç açma aðzýný.
Söyleme hayatýnda yaþayamayacaðýn duygularý,
Þayet tutulmamýþ söz gibidir böylesi.
Gerçekten yaþýyorsa bir duyguyu insan
Kesilmeli nefesi, tutulmalý dili.
Hatta utanmalý sevdiðinden.
Yalandan deðil hissederek yaþamalý
Gerçekler,
Ta göz bebeklerinde yazmalý,
Karþýsýndakinin yüzünden okunmalý.
Týpký bir þiir gibi.
Saf bir yaðmur damlasý topraða,
Bülbül güle kavuþtuðunda
Nasýl kokuyorsa kainat,
Öylesine güzel olmalý…
Sevgi,
Ýçine sýðmaya çalýþtýðý beþ harften farklý
Onu taþýyacak erden de güçlü olmalý…
Beþer deðildir çünkü gerçek olan
Hiç bilir mi kelebek
Onun için yok olur bir can?
Ýþte budur asl’olan.
Gerçek çýkacaksa eðer
Yýrtmalý giydiði kainatý insan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.