-I-
Kara bulutlar sarmýþken âfâkýný
Bir kývýlcým düþtü Anadolu’mun taa baðrýna.
Daðlar, etrafýna dizildi,
Yeþillikler, altýna serildi (O) ’nun,
Mavilikler üstüne
Ve havaya bir barut kokusu doldu,
Büyüdü o kývýlcým,ateþ oldu, volkan oldu.
-II-
Sonra, bir rüzgâr patladý Ýzmir’e doðru,
Önünde tezek dumanlarýný sürükleyerek,
Ege’nin sularý bulandý.
Ve rüzgâr eriþti Ýzmir’e,
Gözlerini görünce, Ege, renginden utandý...
-III-
Bayraklar eðildi adýmlarýnda,
Bir benim bayraðým yüceldikçe yüceliyordu;
Dünya, eðildi önünde,
Dünya, O’ na selâm durdu...
-IV-
Sonra,
Bir güneþ grub etti Boðaz’ýn sularýnda;
Mavi dalgalarýnda alev alev tutuþtu deniz,
Bütün sahiller,kýpkýzýl gözyaþýna bulandý
Bir ay,bir yýldýz beyaz kaldý.
-V-
Soluklarýnda yüceldik,
Bakýþlarýnda ilerledik,
Gürleþtik büsbütün,çatýk kaþlarýnda,
Açýk alnýn,bize bir baþka güven verdi.
Bir coþtuk sesinde,hâlâ coþkunuz,
Sesin hep kulaklarýmýzda,
Hâlâ
Bakýþlarýn yolumuz...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.