Bir kelime, Bir sözcük Tüm emeklerini yok eder Siler süpürür Ortalýðý toza dumana katar O griliðin içinde yok olursun Ellerin bomboþ kalýrsýn Neden dersin Nerde hata yaptým? Neydi suçum? Ama sorular havada asýlý kalýr Cevap alamazsýn…
Sevmekse, sevdim Sadakatse, sadýktým Güvenmek desen Hiç kimseye güvenmediðin kadar Peki, neydi eksik olan? Ýþte onu bir türlü bulamadým Oluruna býraktým Ýhaneti izledim Yeri geldi isyan ettim Hakkýn yok dendi Evet, hakkým yoktu Ben kimdim ki? Sustum, içime aðladým…
Anlamsýz suçlamalara gebe býrakýldým Ters akýntýya kürek çeker gibi Ýspatlamaya çalýþtým kendimi Anlatamadým, anlatamadým Anlamak istemiyordu çünkü…
Ýnsanlar kendi hatalarýný görmektense Karþýsýndakini suçlamak Hep kolay yol olmuþtur Suçlamayý bir ben beceremedim Benim hakkýmýn olmadýðý gibi Seninde hakkýn yok demeliydim…
Niye hala ellerim ceplerinde Bir yolunu bulup Yüreðine dokunmak istediðimi Hiçbir zaman anlayamayacak...
Yoruldum Tükendim Bittim Ve biliyorum ki o yürek hiç benim olmadý Olmayacakta…