MERDİVEN
Uzun bir merdiven gibi
Daha ilk adýmýmda yorgunluk içtiðim o kadehi kýrdým
Kýrsam da deðiþmedi bilmece
Cevabýný veremediðim için suçlandým bir kez daha
Bir kez daha nefes almak için kaldým o en uzun basamakta...
Ömrüme düþüyordu yýldýzlar
Farklý renk ve dokularda
Her birinden ayrý sürpriz çýkarýyordu merdiven
Her birinden ayrý bir macera
Ben ise tükenmiþlikle doðmak arasýndaydým
Cennete yakýn hayaline uzak
Ýçimde bir ben daha taþýyordum
Merdivenleri çýkmak bir kat daha zordu benim için
Bazen birlikte yürüyorduk benimle
Bazen onu saklamak zorunda kalýyordum
Merdiven biliyordu bunu
Merdivende saklýyordum hislerimi
Her basamaðýnda yeni bir isim yazýyordum taþlara...
Her basamakta gülümsüyordum o malum bakýþlara...
Her basamakta yorgunluðuma alýþýyordum
Bir de acý katýyordum kadehime her seferinde
Besleniyordum gözyaþlarýmla
Yorgunluðumu arkama alýyordum, sabrýmý elime...
Kalbimi bazen hapsetmek zorunda kalýyordum
Ýçindekilerle birlikte karanlýk bir kafese
Büyütüyordum beni
Doluyordu o uzun vaktimin meçhul süresi
Çýðlýklarla baþlayacaktý sancým...
Ýçimdeki beni doðurmalýydým basamaklarda
O kadýn çýkmalýydý bir yerden sonra oraya...
Onu salmalýydým merdivnelere
Ben ise çekilmeye kararlýydým, kaþlarým çatýk
Bir elimde dumaný tüten sessiz isyankar
Saçlarýmý savurmalýydým o deli rüzgarlara
Kapýsýnda bekleyen melekler görmeden
Girecektim yalan kokan cennete
Terkedilmiþ bir köþk vardý elbet
Bu meczup yüreði atan canlý ölüye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.