Yine yaðmur gibiydin sen Birlikte kuþ kanadýnda uçuyorduk Gökyüzünde seninle ilk buluþtuðumuz yerden Hatýralar koklayýp bulutlar topluyorduk
Saklý bir güneþ gibiydi kalbin Toz bulutu gibi çarpýyordu yüzüme gözlerin Ah ne fýrtýnaydý o saçlarýn Ruhumu uçurup cennete, öldürüyordu beni Kokundan beslenirdi ýtýrlar, gül bahçeleri Beni ölüm uykusundan uyandýrýyorlardý
Siyah bir buluta, sessiz bir yýldýza dokunurduk Ay yakamozuyla severken denizi Aðaçlar rüzgarla dans eden yaparaklarýyla yaþarken Biz vardýk seninle gökyüzünde ebedi Ölümsüzlüðü keþfedip aþka tutulan Biz vardýk Yeryüzünden kaçýrýp aþkýmýzý Semalarýn zirvesinde Tertemiz kýlan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.