Buðulu gözlerim Göz kapaklarým taþýmýyor kirpiklerimin aðýrlýðýný Kapatýyorum aydýnlýða Hüzün mabedim dört mevsim hazan Yapraklar dallara küsmüþ demiþtiya þair sonbahar bahane Gün güneþinden yoksun burada her yer karanlýk Aklýmýn derin labirentlerinde kayboluyorum Derin ve karanlýk bir kuyunun dibine hýzla düþüyorum Bir beyaz leke halini alýyor fikirde takýlý günahlarým Ve dökülüyor baþýmdan ayak uçlarýma Iþýk huzmesi gözleri Durgun göllerin huzuru var bakýþlarýnda Hüznü gülüþlerinde saklý Ayýn on dördü bu gün þen ay Tebessüm etti ýraktan Umutlara gülümsemekte sanki Geceleri biraz daha fazla seviyorum sanki Uykusuzluðumuda unuttum Seyri doyumsuz uzak ara konuþuyoruz Susarakta anlaþýyoruz Bazen minik bir bebek çýðlýðýna susuyoruz Bazende huzurlu nefes alýþlarýna hapsoluyoruz Bu gün ayýn ondördü ay þen anne Ve ben geceleri biraz daha seviyorum
Can Cezayir Aydemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
_SUSKUN_ŞAİİR_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.