MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Üryan kalmıştı kadın
_SUSKUN_ŞAİİR_

Üryan kalmıştı kadın




Üryan kalmýþtý kadýn
edebe entarisini biçiyordu robadan
Tövbelerini ilm/ekliyordu durmadan
Buz kesiði acýl/ar,
acýlar da boðuluyorken ruhu
Ateþ yanýðýydý teni
sesinde boðuluyordu nefesi
Çiçekli fistanýndaydý ruhta soldurulan renkleri
göðsünde dünyanýn yükünü sallýyordu
Çýpýnýþlarýyla topluyordu geri kalanýný,
asmak için di, gök kuþaðýnýn renklerine edebi
soðuk iklimler sarmasýn istiyordu bedenini
Hayallerini tüketen iri yarý bir adamýn,
Paslý diþleriyle hast/alýklý kahkahalarýný gömmek istiyordu sonsuz karanlýklara
serri firari fikirler salýyordu geceye
gözlerinden kusuyordu aðýyý
Takýlý kalan dý ansýzýn,
gökyüzüne buðulu gözleri…
Her rengin olduðu çiçek bahçelerine özlemde,
Sevgiyle sulamak istiyor gerçekleri,
Sendeleyen bedeni titreyen yüreðiyle.
Ve…!
Acýya gerilen suskun aðýzlardaki,mahsum serzeniþiyle.


‘’arý bal yaptýðý gibi bir cana kýyabilirde zehir taþýdýðý iðnesiyle’’

Can Cezayir Aydemir

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.