Bazen incinir yüreðin,
Bir çocuk gibi küsersin her þeye.
Soðursun;
Hayatýn tüm hengamelerinden,
Köþene çekilirsin.
Ýçini acýtýr,
Yüreðine batar,
Narkozdan çýkamayan düþ kýrýklarýn.
Eylülde yaprak dökümü gibi,
Geldikçe hayat üzerine,
Vazgeçersin.
Sürgüne gitmiþ mahkum gibi,
Uzaklaþýrsýn insanlardan.
Lakin;
Mevsim sýrf kýþ ve
Sonbahardan ibaret deðildir.
Gün olur seninde baharýn gelir.
Hayat bulur,
Yeþerir içindeki güzellikler.
Bir çocuk gibi için içine sýðmaz olur.
Ýnsanlarda týpký mevsimler gibidir.
Kah;
Hayata küser kýþ olur.
Kah;
Çayýr çimen yaz olur...
Nevzat KÖKÇAK
22.10.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.