MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YAŞADIKÇA ÖĞRENİR İNSAN
Nevzat KÖKÇAK

YAŞADIKÇA ÖĞRENİR İNSAN



Yaþadýkça öðrenir insan,
Tek baþýna dimdik ayakta kalabilmeyi.
Tüm umutlarý söndüðünde anlar ancak,
Sabýrla güçlükleri yenmeyi.


Ancak çok geç görür,
Ýki þeyin hayatýný yýprattýðýný.
Susmasý gerekirken hep konuþur,
Konuþacakkende susar insan bazý.


Ýnsanýz her þeyi bilmemize imkan yok,
Haddimizi bilmemiz gerek.
Söz gümüþse þayet,
Sükutta altýn demek.


Dilediði gibi deðil,
Ýnandýðý gibi yaþamalý insan.
Neden geldiðini bilmeli dünyaya,
Ona göre ders almalý hayattan.


Yüze bakýnca anlaþýlmaz sevinç, hüzün,
Bakmasýný bilene ayna olur gözler.
Tükenmesin içinde yaþama sevincin,
Her yerde sende sevgini göster.


Herkesin yaptýðýný yapamýyorsan eðer,
Þu boþ ve yalancý dünyada.
Herkesin yapamadýðýný yapmaya çalýþ,
Sen yalnýzca kendin ol yeter.


Nevzat KÖKÇAK
18/08/2011

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.