Güneþ doðup, pencere açýlýnca, Meltem esintisiyle dolar odalara, Çiçek, yaðmur ve kar kokusu. Evler tazelenir, çiçekler uyanýr, Eþyalar tekrar kendi rengine boyanýr. Bütün uykusuzluklar, umutsuzluklar silinir, Her köþeye yeni bir günün ümidi yayýlýr.
Gün doðup, pencere açýlýnca, Önce selamlanýr yer ve gökyüzü, Kuþlar, aðaçlar ve bulutlar, Gün pencerelerin önünde baþlar.
Dýþarýdan bakýnca soðuk ve yabancý, Ýçeriden bakýnca insanýn en samimi arkadaþý. Uzaktan bakýnca uðultulu ve esrarengiz, Yakýndan bakýnca duru bir ýrmak sükunetinde. Ne tam dýþýnda hayatýn, nede tam içinde. Camdan yapýlmýþ bir ýþýk kapýsýdýr Kurtarýr bizleri karanlýktan. Bazen hüzünlü, bazen neþeli, Daima kýrýlgan. Bazý vakitlerse gözleri buðulu Yalnýzlýktan ve ayrýlýktan.
Ne kapý kadar kocaman ve gürültülü, Ne duvar kadar soðuk ve sessiz, Akþamlarý kimse bilmese de üþür, Bir suçlu gibi bakar uzaklara Tülsüz, perdesiz. Pencere evlerin suskun gözleri, kýrýlgan kalbi, Pencereden okunabilir evdekilerin, Cümle sevinci ve kederi.
Hepsinin þekli birbirine benzese de, Vardýr hepsinin ardýnda baþka bir hikaye. Hastalarý hayatta tutan ilaçtýr, Mahkumlar için sabrýn ümidin ýþýðý, Öðrenci için dýþarýyý gösteren Haþarý bir sýra arkadaþý. Yaþlýlar için bir seyir yeridir. Bebekler için uçsuz bucaksýz bir ömrün, Dünyanýn bir adým gerisidir.
Kýyýsýnda alýnan her nefesten bir iz Muhakkak siner pencerenin bir köþesine. Ve kýyýsýnda çekilen her sevda acýsýndan Bir harf gizlice çizilir pencerenin bir yerlerine. Her pencerenin hikayesi baþka baþkadýr. Birazda bu yüzdendir. Rüzgardan, kardan, güneþten deðil, Sakladýklarý sýrlar yüzünden eskir pencereler.
Nevzat KÖKÇAK 07.11.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KÖKÇAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.