Herkes bir telaþ içinde, Yetiþtirilecek iþler var hep. Hayatýmýz bir karmaþa olmuþ, Bu kadar hýza acep nedir sebep?
Kimsenin boþ vakti kalmamýþ, Kime sorsan çok yorgunum modunda. Ýnsanoðlu bir koþuþturmadan ibaret, Misafirlik için bile vakit yok.
Komþuluk iliþkileri yokolmuþ, Hasta ziyareti bile unutulmuþ, Eþi dostu arayýp sormak, Büyükleri ziyaret hep eskidenmiþ.
Teknoloji arttýkça bir tek þey azalýyor. Makine, alet edavat artýyor. Ýnsanoðlu parasýný hep bunlara harcýyor. Ve sonunda insanlýðýný kaybediyor.
Her þey aslýnda kendi elimizde. Kendi elimizle yaptýðýmýzýn buyruðuna gireceðimize, Onlarý insanlýðýn hizmetine sunmak çok mu zor. Uyan ey insanoðlu, insanlýk elden gidiyor...
Nevzat KÖKÇAK 21.10.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevzat KÖKÇAK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.