“o trenin bütün yolcularý sütten kesilmiþ analar ve kucaðýndan çocuðu alýnmýþ köylü kadýnlardý ve bir de adý ‘ben’ olan bir çocuk vardý...”
-ey tren, hasretle bekliyorum seni, ilk yolculuðumdun sen benim. o zaman bir veda yüküm vardý, þimdi ise dinamit lokumu yüreðim, bakalým tanýyacak mýsýn beni.
yüksek daðlarýn düze indiði yerdi ve aç bozkýrlar uluyordu o çocuk tünele doðru, sesi çýktýðý kadar iþte böyle sesleniyordu… ...derken.., tünelin içinden, bir gece yarýsý panteri gibi fýrladý kara tren tanýmadý dünün sislerine saklý çocuðu, geçip-gitti üzerinden. geçen yýllar, yollarýn kesiþme noktasýna uðramamýþ olmalý ki ...tren görmedi bile beni, ezdi-geçti.
...,
“yokuþun baþý sokak tabelasýydý bütün hatýralarýn ve ýþýksýz lambalar, iki sýralý kaldýrýmsýz adýmlardý ve bir de adý ‘ben’ olan bir çocuk vardý...”
-nerelerdesin sen sivri taþ, dizimi ilk sen kanatýp aðlatmýþtýn hani. ve dik yokuþ, o zaman bir soluklukken ne kadar büyümüþsün þimdi, beni hatýrlayacak mýsýnýz?
þehir; ýssýz yokuþun baþýna, býrakmýþtý çocuðu kucaðýndan nice bilinmezler gibi, bugün atacaðý bu feryadý o gün duymadan… ...kim bilir.., þimdi bu þehir, dizimi kanatan sivri taþý nereye gizlemiþtir ve kim bilir o yokuþ, düþ dünyamýn hangi gecesinin þiiridir. okuduklarý kitaplarýn, ‘hiç’ sayfalarýnda yazýyordu adým belki ...ne diye hatýrlayacaklar ki beni.
...,
“bulvar üstündeydi bütün sinemalar, ilk randevular ve dudak tiryakiliði gibi dudaktan tüten sevdalardý ve bir de adý ‘ben’ olan bir genç adam vardý...”
-meydan saatinin gölgesi ve karaborsa biletlerin en pahalý koltuðu. siz bari tanýdýðýnýzý söyleyin, daðýlsýn üstüme inen bu sevimsiz korku. tanýyorsunuz beni deðil mi?
oysa sinemalar yýkýlmýþ, koltuklar çoktan silmiþti numaralarýný meydan saati dersen, yiten zamana atmýþtý akrep ve yelkovanýný… ...peki ya onlar.., o sokaklar, Ruhi Su türküleri gibi meþaleler yakan þafaklar ya o þafaklara doðru, yollarý kol kola adýmladýðýmýz yoldaþlar. nerdeyse inanacaðým, özel tarihimi bir sabotajýn yok ettiðini ...hiç kimse tanýmadý beni, hiç biri.
* * *
kayýp listelerinde bile yok adým/ demek ki ben o günleri asla yaþamamýþým. yollar, yokuþlar ve yolcular derseniz/ onlar ya yoktular ya da ben hiç tanýþmamýþým.
Cevat Çeþtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
uzungemici Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.