Yâr
Yaralarýmý incelt
Ettiðim küfürler þimdi yasak bana
Yâr
yüzüm gözüm sana dönük
seni anar
arar
bulurum...
Umut bir kurþundur
gözüm gözlerine iþlenen bir suç
Sualim
Þu kafiyenin yeri en çok sen
En çok sen’sen nedir çektiðim
Yâr bu hasret
hasret baðlar beni...
Dilimin ucuna gelirde söyleyemez
Aklým sözüme varmadý henüz
Aklým kayýp
Aklým varamaz
Yâr;
Sen var iken akýl aranmaz...
Siyah dökülüyor þimdi yaz’ýmdan
Beyazý seçiliyor kaderin
Perde kalkar
Ey yâr...
Ýþlemiþim gönlüme geliþin kusursuz
Seni anlattýðým þiirler þuursuz
Yaramdan seçilir
yaramdan geçilir
Beni bulursun ey yâr
Üstümde eðreti duran sýzým
Güneþi sarýp sarmalayan kýþým
...
Sükun...
Sükun/et
Affet
Yâr!
Ettiðim ’sen’ duasý
Dediðim hayýrlýsý...
Ne þiddetli severim seni
Kýrýlýrým yine yine kendime
Ne den’li susar
Nedenli konuþur
Ne demli çay içeriz seninle
Ne þiddetli severim seni
Asýrlarca gönlümde...