Beraber komþuya geçerdiniz ve eline yapýþýrdýn annenin kaçacak gibi. Gözlerinde yýkýlýrdý bir þehir her aðladýðýnda,gözyaþýyla örtmeye çalýþýrdý dertleri. Çok gördüm bir anne bir kýz... Ama göremedim bir kendi annemi.
Ne çatlardý aynalar bir gösterseydik kendimizi,bana güzel diyorlar ve hep sana benzediðimi söylüyorlar ardýndan.Resmine doyamazken canlýsýna nasýl doyardým diyorum,içlenerek;Doyamadan gitmiþ.
Annelerinin akýllarý çýkýyor izin almadan çocuklarý bir yere gidecek diye,sen niye sormadýn bana anne giderken,gitme derdim,kal derdim. Annen gibi...
Sesimde sana benziyorsa eðer oturup kendi masalýmý kendim okurum.Sonra sað elimle saçlarýmý okþarým.Özenle yaparým bunlarý týpký senin yapacaðýn gibi. Bazen içimden azarlýyorum kendimi,yanýmda olsaydýn eðer kýzardý diyorum.Sonra kaþlarýmý çatýp oturuyorum küsüp bir köþeye.Yine kendi kendimi teselli ediyorum.
Özlemek özlemektir. Özledim desem de zili çalma umudu yok kapýnýn týklamasýda. Olsun yine de kulaðýn zil ve kapýnýn tokmaðýnda. Ben yolun sonunu gözetliyorum anneciðim. Kendime pembe sözler edip,kendime siyahýmsý kýzarak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.