İNCİ KOLYE

Ýnci kolyelerim vardý sýra sýra.
Rengârenk takardým gerdanýma.
Uzun boylarýyla ulaþýrdý kalbime her biri.
Bana, seni hatýrlatýrdý,
Ve sensiz geçen, son gecemi...

Þimdi odamda, aynanýn yanýnda,
Hepsi de hâlâ sýra sýra.
Duruyor öylece orada, dokunmuyorum.
Takamýyorum artýk hiçbirini, gittin gideli.
Hüzün kaplýyor içimi baktýkça,
Ve anýmsýyorum sensiz geçen o son geceyi...

Kýrmýzý, eski bir þarap vardý kadehlerde.
Karanlýkta mum ýþýðý dans ederken titrek titrek,
Ellerin ellerimdeydi aþký okurken gözlerinde.
Ben, hafif boynu bükük,
Bir o kadar da ürkek sebepsiz...
Usul usul girmiþti içeri rüzgâr izinsiz.
Ben, çaresiz ürpermiþtim gece ayazýnda.
Bilemedim gidiþini, sezemedim.
Bir þal almak için, içeri gittim.
Sonra þöyle bir nefes çektim, geri geldim.
Oysa sen, çoktan gitmiþtin!
Ne bir veda, ne elveda...

Kaldým orada bir baþýma, þal omuzlarýmda.
Ah o þal, seni benden çalan...

Kýzdým kendime, attým omuzlarýmdan bir çýrpýda.
Sonra döndüm tekrar kan kýrmýzý þarabýma.
Bir yudum, bir yudum daha...
Yavaþ yavaþ azalýyordu sanki gecenin aðýrlýðý.
Ve kalp, birden teklemeye baþladý.
Elimden attým kadehi, yüreðime sýðýnmak istedim,
Olmadý...
Ýstemeden de olsa, inci kolyeye takýldý ellerim.
Döküldü taneler birer birer yerlere.
Ben, baðrýmda duran ellerimle, kalakaldým öylece.
Gözümden bir damla yaþ döküldü, bir inci tanesini buldu.

Ýþte o gün bugündür ben böyle hatýrlarým,
Sensiz geçen, son gecemi...

MUTAHHARA ARLI ÖZKÖK
muti
Sosyal Medyada Paylaşın: