20. YÜZYILIN EN BÜYÜK AŞKI
BEN-SEN-O
Caným...
Sevmeye doyamadýðým.
Söküp atýp içimden imkansýzlýðýný
Yerine baþkasýný koyamadýðým
Biliyorum sevmeye hakkým olmadan sevdim seni
Ki þimdi bu suçun cezasýný
Çekiyorum gömerek kalbime ezasýný
Ne kadar acý deðil mi
Ben seni seviyorum sen onu
Sence nereye varýr bu aþkýn sonu
Senden bana hayýr yok,
Madem öyle kursunlar turþunu
Deyip de kafama kurþunu
Sýkar mýyým dersin..?
Yada çekip kafayý,
Çok gördü bana vefayý
Ben de yanayým o da yansýn deyip
Bütün þehri, baþtan aþaðý
Kýrpmadan gözümü yakar mýyým dersin..?
Yok be gülüm yok...
O kadar kansýz,
O kadar vicdansýz deðilim ben
Hem sonra deðil eline el, tenine yel deðse sakýnan kýskanan ben
Nasýl kýyarým sana
Dün gece de aradým seni
Kapalýydý telefonun
Biliyorum sen de onu aradýn.
Zaten o yüzden kapattýn
Uzaksýnýz birbirinizden
Onsuzluk yetti artýk canýna deðil mi..?
(!)
Birde ben gelmeyeyim üstüne þimdi
Zaten dokunsam aðlayacaksýn
Ama gücüme gidiyor be
Sen gel diyorsun gelmiyor vicdansýz
“ sensizlik tak etti canýma gel,
Hasretin yetti canýma gel” diyorsun
Gelmiyor mübarek
Diyor sana ;
“ Elinde resmim var, þimdilik onunla avun
Bu ara iþlerim bir hayli yoðun.
Gelemem...”
Kafasýný kýrmalý bu çocuðun
Bak ne diyeceðim sana
Ýstersen gideyim yanýna
Alýp getireyim onu buraya
Merhem olsun sende kanayan yaraya
(Bilmiyor senin burada neler çektiðini)
Önce anlatýrým güzel güzel benimle gelmesi gerektiðini
Baktým olmuyor, zorla getiririm.
Bileðimdeki güç yetmiyorsa
Yüreðimdeki korla getiririm
O da mý olmadý..?
Belki biraz tartaklarlar beni
Belki döverler öldüresiye
Olsun,
Yiyeceksem yerim adam gibi dayaðýmý
Gerekirse öperim elini, ayaðýný
Velhasýl, bir þekilde getiririm onu buraya
Sonra, sonra biliyorum sen,
Mutluluktan havaya uçacaksýn
Yere-göðe mutluluk saçacaksýn
Buluþacaksýnýz....
Göz göze gelecek,
Gülecek
Belki de birbirinizin gözlerindeki
Mutluluk yaþýný sileceksiniz
Peki ben...
Ben ne yaparým dersin..?
Hiç, hiçbir þey
Belki dayanamam
Senin bir baþkasýnýn yanýnda olduðunu bilmeye
Kaldýramam bu yükü belki, haz duyarým ölmeye
Derim onu sevmek ti en büyük hata
En iyisi son vermeli böyle hayata
Ama olmaz...
Senin bir gülüþün için yaþayan ben
Nasýl ölürüm senin güldüðünü görürken
Aþk iþte böyle bir þey Bi’tanesi
Neye yanýyorum biliyor musun?
Sen ve ben, bir türlü biz olamadýk
Yolamadýk kaderin saçlarýný
Suçlarýný bilemedik kalplerimizin
Ey sevmeye doyamadýðým.
Söküp atýp içimden imkânsýzlýðýný,
Yerine baþkasýný koyamadýðým
Sanadýr bundan sonra aldýðým,
Alacaðým her nefes.
Okuyacaðýn her þiir, dinleyeceðin her þarký
Ve duyacaðýn her ses
Cennette görüþmek ümidiyle
Mutlu ol Prenses
ABDULLAH KABATAÞ / GEREDE
Kaynak : YEDÝNCÝ MEKTUP Þiir Kitabý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.