Deli bir borandým
Rüzgarýn kanatlarýnda
Arsýz bir fýrtýna
Bulutlarýn diyarýnda
Kaç sýnýrsýzlýðýn sýnýrlarýna asýlý kalmýþtý düþ dediklerim
Çengelli bir demir yalnýzlýða sarýnýyordu
Hýncý hýnç belleyen bedenimde
Hoyrat bir akþam yalnýzlýðýný sarýyordu ellerim
Karartýlý sahnelerin çaylak yalnýzlýðýna aðlýyordu yine gözlerim
Belki kendi tenha daralmalarýmda býrakmýþtým tüm sýðýndýklarýmý
Belki de kaldýrýp atmýþtým
Bir birkaç kiþinin zorlukla geçtiði yolun kýyýsýna
Ki attýysam
Alýp götürmüþtür siyah ceketli adamlar
Kederlerin sallandýðý yoldan geçerken
düðümlerin üzerine kilitler asmýþlardýr belkide...
Kararttým tüm ýþýklarý
Yalnýzlýk aðlýyor odada bir yerlerde
…
Belki gecelere dönen yollar kendi
Karanlýðýnda kaybolur
Bekçilerde ayrýlmýþtý bu masal diye savunulan tortudan
Þimdi kendi düzleminde eðriselliðin tezatýný yaþayan
Ýki büklüm bir geceydi önümdeki
Aðartýlý sabahlara mukavemet telaþý olmayan
Kar yaðýyordu.
Tane tane damlacýklar inerken geceye
Koynuma hüznün sancýlý çaðrýþýmlarý doluyordu
Saðanaklara takýlmayacak kadar tecrübeliyim sanýyordum
Hiçbir saltanatýn gövdesinde durmamýþ
Hiçbir görkemin þaþaasýna þaþmamýþtým
Hiç çürümüþ yosun kokulu bir denizde yüzmemiþtim
Bu ilkti mesela
...
Karartýlarýn mavi yakamozlarý duruyordu
Sürgün artýðý limanlarýmda
Hala karaya vurmamýþ gemilerim varmýþ þaþmaya çalýþýyorum
Olmuyor…
Habersiz mucizelere abanýyor umutlarým
Bir dizi gülüþün eþgalinde geçici bir bollaþma yaþýyoruz
Aniden
Gitmiþliklerini duyumsuyorum yürürken sahilde
Ne zaman geldim ben buraya
Hangi martý benimle bu tiratta yýkandý
Koca diþli gecenin elinden
Nasýl kurtuldum örneðin ben
Nasýl atlattým onca karartýyý ve vardým sabaha
Bilmiyorum…
Yalnýzlýklar tutuyor elimden gitmem demiyorum
Gelirim de diyemiyorum
Kendi sahilim de dolanýyor ayaklarým
Baþka kimse uðramaz bu kýyýya
Sakin sularýn azgýn dakikalarýyla boðuþan bir film þeridi zaman
Beni koynuna mühürleyip
Zehri-zemberek kuytularý bana perçinleyen
Ve kederlerim sökün ediyor suya
Suda yanan karelere iliþiyor gözlerim
Benden gidenlere aðlayamayacak kadar bezginim
Suret kargaþasýna direnmeliyim diyorum
Baþým dönüyor, ben ölümlü müyüm?
Ölümsüzüm sanmýþtým
Bunca kirin pasýn arasýnda hala ayakta durunca
Hangi zamanda sürgün edilmiþtim bu çalkantýya
Kederler kabarýyor yine damarlarýmda
Sonra bir uyuþukluk bir miskinlik ben eksenimde
Devriliyor dibe vuran sonlar...
Bir sonsa buna sevinemiyorum
Belki eski bir alýþkanlýktýr
Karartýlan gecelere aðýt yazan ellerim
düþ dolusu þiirdir
Kendime bilirim
Ben gitmeliyim
Hadi bebeðim hoþça kal
Burada çalkantýlý bir kýyý var
Belki düþer bir yýldýz göðün yüzünden tenime
Ve aðlatýr beni kulaðýma çalýnan melodi yine
Kapa gözlerini sevgilim
Ay ýþýðýnda senfoni
Yakamozlar sularda
Ben yokum
Hadi sokul
Bensizliðine…
Maide Özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Seyir LEOPARIN GÖZLERİ Kırık Aynada Vals zaman içi... Kupa Arabası GECE DÜŞLÜ KADIN papatya rüya mevsimi SİNEK VALESİ Nebahat