Abdestsiz ayaklarýn, ne; çiðnediði toprak Ne kýblesiz yüzlerin, tapýndýðý bir putum Ben tarih defterinde, hiç sararmamýþ yaprak Ben duruþu heybetli, ben ki þanlý Harput’um
Fethi Ahmet’e meydan, Arap Baba’ya dergâh Mansur’a sonsuza dek, cennet tüyünden berzah Ýki dünya arasý, Kâbe tozlu güzergâh Ben yüce dað baþýnda, yedi hanlý Harput’um
Süt kalesinden sesler, cenk edasý ve tekbir Ayakta kalan o sur, haykýrýyor Allah bir Ulu cami’de seda, alný açýk, muktedir Ben her asýrda maðrur, her an canlý Harput’um
Dem tutmuþ çayda çýra, kayabaþýnda efkâr Ejderha taþ kesilmiþ, buzluk yolunda rüzgâr Belek Gazi’ye vatan, Gakkoþ’a cilveli yar Ben þehadet yurdunda, altý kanlý Harput’um
Üryan Baba türbesi, Sara hatun meydaný Saysan saymakla bitmez, her yanýnda bir aný Ýlahi kudretiyle, tutsak eden zamaný Ben geceler baþýnda, kýzýl tanlý Harput’um
Sosyal Medyada Paylaşın:
AKKİRMANİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.