Payıma Düşen Yenilgi

Yenilmek kadar zor birsey daha varsa/
O da yenilgiyi kabullenmekti...

(hele birde yenildiðin hayatsa)

Çocukken,
O kocaman gökyüzünü ciðerime doldurabiliyordum
Oysa þimdi aldýðým nefes çok geliyor ciðerlerime
Çocukken pembe görüyordum etrafýmý,
Ve hiç korkmuyordum saklambaç oynamaktan...
Þimdi ise,
Þimdi çok farklý her þey,gözlüklerim düþtü gözlerimden
Ve her yer öylesine karanlýk,siyah ki çýkamýyorum saklandýðým yerden...

Geçmiþe bakmaktan yoruldum artýk
Tutuldu sevinçlerim ve tutuklu bütün umutlarým
Hadi geçim kendimi de
Gülen bir kaç yüz arýyorum hayatýmda
Ve hayallere sarýlmaktan yorgun düþtü kollarým
Sanýrým artýk gerçekle-hayali ayýramýyorum birbirinden
Ama kýzgýným da beni mutluluktan ayýran hayata...

Korkuyorum yaþamdan,
Çocukken ki gecemin öcüleri gibi þimdilerde nefes almak

Korkmak aþýlabilir bir engel sanýyordum hep/
Oysa þimdi anladým ki engel deðil duvarlar varmýþ önümde...

(ve ben korkularýmla yüzleþtiðimde deðil,
Payýma düþen hayatla mücadeleye karar verdiðimde gördüm
Korkularýmýn büyüklüðünü)

...




Sosyal Medyada Paylaşın: