KAYIP GÜL; BEKLİYORUM....

Ey benim Kayýp Gül’üm;

Yine ayrýlýk vakti mi geldi çattý
Zamanýmýydý þimdi yokluða bürünmenin
Nice badireler atlatýlmýþtý hani
Yolun derinliðine raðmen
Ýradelerimiz de saðlamdý
Ne oldu birden bire de
Cesaret, yerini korkaklýða verdi.

Çýkýlmýþtý dikenli bir yola
Geriye dönmek yoktu hani asla
Sanki geçmiþin o 14 günlük ýzdýrabýný mý yaþayacaktýk
Hoþ geldin diye;
dudaklardan þeker þerbet dökülen naðmelere
Acý acý ayrýlýk kelamýný mý yayacaktýk....

Hamza yiðitli bir aþk bu Kayýp Gül’üm
Gerektiðinde gözümüzü kýrpmadan aslan avýna çýkar
Gerektiðinde þeytanlarý zincire vurardýk.
Görenler bu aþk halimize;
Ýki mert delikanlý namýyla seyrederken uzaktan
Hazan terk ederdi o gül kokulu sözlerinin heybetiyle
Özümseyip giderdi bahara çelme takmadan.

Ey benim kayýp Gül’üm;
Tayy-i mekan olmuþum yokluðunda
Toprak, sema’ya inat ediyor þimdi
Kaybolmuþluðunun sonunda
Geçit vermez oldu daðlar
O gül naðmelerinle dimdik ayaktaydý hani
Bir gölge yapmýþtý kötülüklrere karþý bulut
Seni himaye ediyordu Þimþekler
Üzerine o kapkara, cehennem akreplerini andýran
Aþkýmýzý kýskananlara inat;
Zebani ruhlu yüreklere.

Ey benim Kayýp Gül’üm;

Geçmiþin nice o meþhur aþk þairleri
Þimdi bizi seyrediyor perde arkasýndan
Gizli gizli.

Destanlar alt üst olurken aþkýmýzdan
Ahu figan eyler Kerem, yitik Aslý’sýndan.

Þimdi ortalýk duru, haydi Gel bekliyorum
Yoksa bu can gidecek, ben hep yolunu
Gözlüyorum…..


12 Ekim 2013 –Bursa….

Sosyal Medyada Paylaşın: