Sır

Ey kadýn!
Kaç gönlü yaktý;
Ney ile baþlayan, ruhunun zikri?

Kaçýna kânun
Kaçýna keman, ses oldu
Ateþten gömlek, ut nefesin?

-Haydi anlat, sen ki þeytana pabucunu ters giydirensin(...)-

Ey kadýn!
Kaç þehri, yerle bir etti
Mêftun-i amber, akis gözlerin?

Kaçýna fýrtýna
Kaçýna, heyelan oldu
Azrail kanatlý, çýð güzelliðin?

Ey kadýn!
Gel hele yamacýma.
Gel ki sana, yeryüzünden cennetler sunayým

Sana dikensiz güller
Mis kokulu sümbüller, karanfiller vereyim
Âdem’in kaburgasýndan Hâvva, Hâvvadan doðma nesiller getireyim!

Sen ki,
Aþkýn nü, hüzzam mevsimi
Mutluluðun bestesi, rengarenk çiçeklerin bahçesisin

Haydi;
Çekinme anlat
Söz, sýr kalacak -kulaðýma fýsýldadýðýn- naðmelerin...


09.10.2013
Adnan Bilgiç

Sosyal Medyada Paylaşın: