Bir muhabbet kuþu konmuþ
Yüreðime...Ötmüyor ki...
Hüzünlü bir sevgi sunmuþ;
Zaten hüzün bitmiyor ki...
Kanat kýrýk, kýrýk telek,
Huzurlu bir yuva gerek.
Ýþte, seven, sýcak yürek;
Güven duymuþ, gitmiyor ki...
.
Yuva küçük, yürek pek dar;
Dolmuþ dertler, sýkýntýlar.
Ne bir suluk, ne tünek var;
O þikâyet etmiyor ki...
Ýstediði biraz sevgi,
Hemen parlar güzel rengi.
Vefada hiç yoktur dengi;
Hiç kin, garez tutmuyor ki...
Yürek bulmuþ sýcak sýcak,
Bir de sevgi; kucak kucak.
Artýk hep burda kalacak;
Baþka yerde yatmýyor ki...
Kokusu var güllere eþ.
Ellerinde yanan ateþ,
Gülüþünde doðan güneþ
Gece gündüz batmýyor ki...
Bahtý, bahtýmla barýþtý,
Gönlü, gönlümle karýþtý.
Yürek ona pek alýþtý,
Kalbim onsuz atmýyor ki...
Burda huzur bulsa bile,
Gönlü sevgi dolsa bile,
Gönüller bir olsa bile
Derde çözüm katmýyor ki...
Bu ne bitmez zâlim çile,
Figan düþtü gayrý dile.
Alev alev yansak bile
Dumanýmýz tütmüyor ki...
Gam dokuduk ilmek ilmek,
Harâm oldu bize gülmek.
Gönülden sevmeyi bilmek
Mutluluða yetmiyor ki...
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.