Kalemine söz olmasam da olurdu
hastayým bak yine
bir fincan nane limon çayý yapsan
gelsen baþucuma
içine biraz bal
biraz sen
birazda sevginden katsan
kollarýna alsan beni omzuna yaslansam
ellerinden hayatý yudumlasam
kokunu yüreðime çeksem
sobayý yaksan
kömüre oduna ateþe küle söylensen
ne çabuk sönüp bitiyorsunuz diye
biz gibi deðiller diye gülümsesen
camdaki buðuyu silsen ellerinle
sonra gelsen bana
ateþim var mý diye baksan
buseni alnýma çok görmesen
ve kýzsan gülüþünle
olmuyor ama böyle bir tanem
içmemiþsin yine desen
alsan eline bardaðý yudumlasam ellerinden
derdini kederini hüzünlerini de
yudum yudummm ben içsem sineme
özledim çok
hani kýzsan bile
yýldýzlar güneþ olurdu bana
üþüdüm bak yine
soðuk odalarýn karanlýk duvarlarýnda
gölgen bile yok artýk
kederini kederim saydýðým zalim,
kalemine söz olmasam da olurdu
iki satýr yazsaydýn beni deðil
komþu teyzeyi amcayý sorsan
mahallenin çocuklarýný sorsan
bahçemizdeki papatyalarý sorsan da
razýydým
sensiz renklerim kirlendi
gülüþlerim son deminde
gözlerin gözlerime deðseydi de
ölsem de olurdu
28 Þubat 2013
Aksu Dila