Affetmek vazgeçmekmiþ ...
Her merhaba deyiþin de,
yeni masallar yazar gözlerin yüreðime.
Saatin tik tak larýna yerleþen mesafeleri
Hasretin her köþesine süs gibi asýlan varlýðýný,
yokluðunu...
Avuçlarýma dökülen selamýný, umutlarýmý...
Seni.
Affetmek üzereyim haberin olsun.
Bakýþlarýna çarpan kanatlarýmý kýrdýn.
Seni yaþayamadýðým bir þehirden vazgeçtim dün gece.
Ellerimi hiç býrakamadýðým avuçlarýný özlemekten
azat etmek üzereyim yüreðimi.
Kaç hayali daha buruþturup atarým çöpe, bilmiyorum
Affetmekten kaçýrdýðým kaç hayali...
Ayaz olsam bir seni sakýnýrdým kendimden,
üþütmezdim yüreðini.
Mavi olsam !
Bir sana bir de serçelere gökyüzü olurdum.
Bozulmaya hevesli yeminlerini,
tutmadýðýn sözlerini,
en sevdiðim rengi affetmek istemiyorum.
Sesini duyamadýðým her aným için piþmanlýklarým var,
affetmek istemediðim.
Dilime dolanan her þarkýda adýný dinlemeyi,
acýnla güçlenmeyi,
bir çift sözle daraðacýnda sallanan dünleri, yarýnlarý
göz yaþlarýmla kapatýlmýþ zarflarý, sahipsiz ah’larý...
affedip adressiz býrakmak istemiyorum.
Senden vazgeçmekten korktuðum kadar,
korkmadým cesaretten.
cesurum artýk dedirme bana.
Ben seni beklemeyi senden çok sevdim.
Bekleyiþlerimi ç/alma benden .
Seni affetmeden gel...
Aksu Dila ..
30 Mart 2015