Kimsenin bilmediði sanki yaþanmamýþ bir günün,
kapý aralýklarýndan hissedilmeyen bir yalnýzlýk masalý
ve vefasý sorgulanamayacak hiç terk etmeyen gözyaþlarým,
kendi ellerimle sildiðim
çaresizlik yüklenmiþ bulutlar gibiyken kalbim.
kabuk baðlamýþ yaralarýn altýnda kan revan içindeki,
umutlara, aþkýma, korkulara
Þimþekler yüklenmiþken dolu dolu
bir anlýk suskunluða teslim ettim kendimi
durdu zaman akrep yelkovan yerinde saydý
çiçekler açamadý kuþlar bulutlarda asýlý kaldý
þarkýlar es verdi parklarda çocuk çýðlýklarý kýrýldý koptu
biri kül tablasýnda biri elimde iki sigara fark ettim
düþüncelerime yalýn halimin kahramanýný konuk etmiþim
ve konuðumla içilen tek fincanda iki kiþilik kahve keyfi
hep fincanýn bir tarafý bana ait diðeri tarafý ona ait olurdu
biz uzaklara raðmen kalbimizi buluþturmuþtuk
fakat ayný fincanda ayrý yerlerde iki dudak izi vardý hep
mesafelere raðmen dokunduðumuz kalbimizi
bir fincan kahvede ayýrmýþtým
fincanýn bir tarafýndan senin için diðer tarafýndan kendim için
doydum kahveye
Dudaklarým dudaklarýna deðmesin, kalbin kalbime deðsin dileðiyle
içilen kahvelerin acizane þiire dönüþtürülme çabasý ..
kýsa cümlelerimin uzun hayalleri
dedi ki :
Sen gelince aklýma
bir bakýyorum elimde iki sigara
yanýnda iki kahve biri sana biri bana
gözümde iki damla yaþ biri sen biri ben
özümde acýyý saklayan kalbimde yaþayan tek kelam
biz dökülüyoruz yaralarýmdan..
Sen gelince aklýma
bir bakýyorum bitmeye dem vurmuþ bir aþkýn
buruþturulmuþ ölüm fermaný
efkarýmý sarmalamýþ yokluðunun soðuk kollarý
ve radyomda ayrýlýk þarkýlarýnýn cýlýz haykýrýþlarý
güftesi bestesiyle sýzlayan, naðmeleriyle biz oluyoruz yeniden ..
Sen gelince aklýma
günebakanlar gibi geceye küs boynumu büküyorum
öptüðün alným hayalinin hayali huzurunda eðiliyor
boðazýmda bir düðüm olup nefesimi nefesine alýyorsun
keþkelerden nasibe nasipten kýsmete makber olup gidiyorum
arsýz aþkýmý alýp gülleri solduran topraðýna gömüyorum
Sen gelince aklýma
harfler iç çekerek aðlayan kelimelere bölünüyor
annesinin eteðine yapýþmýþ çocuklar misali
sarýlsýnlar istiyorum bize günah mý?
vebali ömrüne dediðim daðýnýk cümlelerim
kavuþamýyorlar sen, ben, biz diyemiyorlar
Sen gelince aklýma
baþýmý kaldýrýp gökyüzüne seni görüyorum
bulutlara saklanýp yanaklarýma sen yaðýyorum
yalýn ayak bastýðým toprakta ahlarýmý sana kefenliyorum
avuçlarýmý açýp da kader çizgime seni çizemiyorum
yanýmda olsan ne olmasan ne , ben seni sensiz de seviyorum..
3 Mart 2013
Aksu Dila