Sabrýma kurt düþtü Dila
Kederin hissesini saymýyorum
Selameti sýr bu son senin eserin
Avunmayý öðret biran önce
Gidiþine tahammül edemiyorum
Yüzüme bakmayý unuttu avuçlarým
Ve ellerim yüreðime dokunmayý
Çýkmaz sokaða düþüyor kendimle hasbi halim
Yýkýlýyor üstüme gözlerinden duvarlar
Kaç ihtimal eskittim sana dair
Teslimiyete baðýþladým umutlarýmý
Çýkamadým þehrinin gölgesinden Dila
Oysa bir bilinmezin en ücrasýn da
Bilmem kaç kilitle saklamýþtým seni
Aþýnýrken kendinden emin sorgular
Saklanýp boþ vermiþliðe sýðýnamadým
Biran ýþýk diye açsam perdeyi
Sýyrýlýp huzurdan koþarcasýna
Simsiyah efkâr sarýyor pencereyi
Kýrdýðýndan beri bütün aynalarýmý
Her aným yalýnkýlýç sana koþuyor
Boþ bir cesedi taþýyor ayaklarým Dila
Yemin ederim bu ben deðilim
Kendine hayýrsýz bir isyan bu
Ey sinesi sabah gözleri akþam
Unutmanýn bileðini bükemiyorum
Ayýkýyorum Yokluðunun serabýnda
Yanýyor dilimde baþýboþ cümleler
Hangi kelimeye benzese adýn
Yeniden baþlamayý sevmiyorum
Sýrrýmý ifþa ettim Dila
Ýçimden çýkamýyorum…