MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Toplan Gidiyoruz Ey Kalbim
NuriCAN

Toplan Gidiyoruz Ey Kalbim



Haydi toplan akþam oldu
vakit doldu
toplan gidiyoruz ey kalbim
kýrkikindi yaðmurlarýna kalamam
kaldýramam bunca aðrýyý, ihaneti
biliyorum kirlenmiþ hiç bir bakýþta, yer yok bana
bu yüzdendir ceylanlara küsmüþlüðüm
sevdalara küsmüþlüðüm bu yüzden
bir gül yapraðý bulup sarmak için yaramý
çekip gidiyorum buralardan
içimdeki cesetleri çiðneyerek
kalbimdeki mahþere

bak akþam
vakit tamam
duruldu iþte bulanýk denizler
dürüp ömrümün defterini
toplan gidiyoruz ey kalbim

yorgunum
bir sonbahar ezgisi gibi bekleyemem son yaprakta
sevgisi iðdiþ edilmiþ tarihlere koma beni ey kalbim
bak güz yaðmurlarý iniyor acýlar ve ihanetler üstüne
çýrýlçýplak ve sevgisiz kalmýþ bir þiirim
kimsesiz bir kýþ ortasýnda
ne gülen gözleri ýsýtýyor artýk çocuklarýn
ne de sevdalý bakýþlarý yeniyetme aþýklarýn

bütün dinlerden kovuldum
bütün ülkelerden
bütün yüreklerden kovuldum
(*)”Aliye gülümsesem Muaviye öldürür beni”
hangi tanrýya sýðýnsam yaramýn merhemi yok

biliyorum kirlenmiþ hiç bir bakýþta, yer yok bana
bu yüzdendir ceylanlara küsmüþlüðüm
sevdalara küsmüþlüðüm bu yüzden
yeni bir gül yapraðý bulup sarmak için yaramý
sevdalý bir kuþ yükleyip kanatlarýna acýlarýmý
alýp gitsin beni buralardan

hamuru çürümüþ dostluðun, vefanýn, aþkýn
vefasýz mevsimlere býrakma beni ey kalbim
aðlatma beni sevda kapýlarýnda
kahpe kapýlarýnda eðme boynumu
kurþunlar sýkýlsada canevime
çiðnetme yoksulluðumu ayaklar altýnda
býrak baþým dik, içim ezik kalsýn
onurlulara mahsus bir makamda aðýrla beni
satýlmýþlýðýn, alçaklýðýn, ihanetin ortasýnda koma

biliyorum bu düþ sýðmaz kirlenmiþ sokaklara
bu sevda sýðmaz
bakmayýn gözlerime
nasýl saklarým yüreðimdeki incinmiþlikleri
kýnalý bir kelebek konunca saçlarýma

ah! Benim de hayallerim vardý
baharlarým vardý, yazlarým vardý
kuþlar göçüp gitti yüreðimden
gökyüzüm yaralý kaldý
bir isyan giydirip gözlerime
dipsiz uçurumlara yuvarladým umutlarýmý

aþk diyordum talan oldu, yalan oldu ömrüm
týnýsý kýrýk bir keman sýzýsýyým artýk
yok gideceðim baþka bir liman
bak duruldu iþte bulanýk denizler
haydi toplan vakit tamam
toplan gidiyoruz ey kalbim
boþalsýn ince duygularýmýn sýrtýndaki yük

paranýn sevgiye ihanetini gördüm
insanýn önünde diz çöküp ibadetini
dünler harabe yarýnlar umut deðil
hüznün neresinden dönsem, kýrgýným

öpmeye uzandýðým bütün dudaklar frengili


Nuri CAN


(*) “Nizar Kabbani”

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.