Korkuyorum, "Artýk sevmiyorum seni" diyeceksin diye bir gün. Bir gün mutlu edemeyeceðim diye seni. Þimdiden üzüldüðüm de oluyor buna Düþünürken düþürüyor beni. Baþýmý aðrýtýyor Ve uyutmuyor geceleri...
Düþündükçe gidiþinle götürebileceklerini Ne çok þeyi kapsayacaðýný Ne çok þeyi kýracaðýný Ýçimde ve dýþýmda Bilincine varýyorum irkilerek... Götürdüklerinin boþluðunu Her an hissedeceðim üzülerek. Aðzýmdaki bütün diþler artýk yokmuþ gibi, Bir his...
Bir inilti... Bir intihar giriþiminde Belki de son kez çýkacak dudaklarýmdan adýn. Adýnýn gittikçe kýsýlan bir tonla söylenmesi, Kulaklarýný çýnlatmaya yeter mi?
Nerede, kiminle olursan ol; Ölmeden önce hatýrlamaný istiyorum beni...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.