Sen gittin… Mabedim oldu isyan kuyularým. Zaman dikenli tel etrafýmda. Ben çabaladýkça o kanatýyor. kýrýk dökük yanlarým. Umutlarým yaralý Düþlerim sürgün. Yokluðun kadar yaþlandým. Özlediðim kadar yosun baðladým diplerde Ben gelmek istedikçe sana Hasretin kesti bileklerimi. Oysa yoldun bana,varýþtýn. Aþýmdýn,suyumdun,hayattýn. Ama izini kaybettim sevgili. Rüzgar getirmez oldu kokunu Kuþlar söylemiyor nerdesin? Yaðmurlar kurak yüreðime faydasýz.
Sen gittin.. Baharýn soluðu kesildi Ýklimlerim hep kýþ artýk… Buzdan bir heykelim,ayazlarýnda. Eriyeceðimi bile bile Yine de bekliyorum ecelim olacak güneþi. Ben yokluðunun çýkmaz sokaklarýnda yüreði kelepçeli mahkum, Gülüþün, boðazýma dayalý keskin býçak Anla esaretin yordu,öldür artýk..
Sen gittin Hangi duvara assam yakýþmadý gidiþin. salonda ayak izlerin kalmýþ. Hala býraktýðýn yerde kitabýn. Bu kadar küçük müydü evim? Nereye dönsem sana çarpýyorum. Yara aldýkça, kanýyor ruhum. Saatler yine sensizliði gösteriyor. Demleniyorum ýssýzlýðýnda. Dokunulmaz þimdi hüznüm. Susturuyorum hayatý. Masada yalnýzlýðým ve ben. Kokunla sarhoþum,anýlar mezem. sevdiðin türküleri söylüyorum hýçkýrarak öksüzlüðüme aðlýyorum sevgili.
Sen gittin Ve sen kök saldýkça ruhumun derinliklerinde Ben sen oldum çoðaldým,büyüdüm. Ahh cana susayan sevgili! Ben hiç sýrtýmý dönmemiþken sana Sen gidiþin kadar hep korkaktýn. Oysa direnmekti sevmek. Madem ki gitmek istedin,peki.. Kayboluþum,kimsesizliðim Matemim,can çekiþim,kýyametim, Bil ki,Ýstemiyorum dönme artýk geri. Sen bile dolduramazsýn artýk bendeki yerini..
EzHeR
“topla arkamdan sana biriktirdiklerimi rüzgarýn kucaðýna býraktým ve bir adým sonrasýnýn uçurum olduðunu bilerek yürüdüm.korkmadým sevgili çünkü kanatlanmaktý sevmek….” Sosyal Medyada Paylaşın:
EzHeR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.