Buruþuk elleriyle beþiðimi sallarken zaman hep kötü hikayeler anlatýrdý Üvey hayat...
hüzün bozmasý kundaðýma gök boncuk takarken annem hep nazar deðerdi gülüþüme
bir vakit… seyyar bir tezgahta ucuza satýldý hayallerim… avuçlarýmda yýldýzlar öldü bütün bayram þekerlerimi Bozdurdum da bir damla gözyaþým etmedi…
Fikrim yalnýz Zikrim zamansýz büyüdü Bir avuç gök uðruna Sol yaným býraktý sað yanýmý Çocukluðum takýlý kaldý Uçurtmanýn kopan ipine
Tahta beþikteki ölü perilerin Üstünü örterken anka Çocuklar uyuttu masallarý Düþlenen yaþanýlaný terk ettiðinde Ne de yakýþtý beyaz saçlarýma yalnýzlýðým…