Beni, sensiz gecelerin zifiri karanlýðýnda, O, meçhul sabahlarýna muhtaç, Kahrolasý yalnýzlýðýmla bir baþýma, Müebbet sensizliðe mahkum, Ölümcül sessizliðini de baþýma gardiyan dikip, Gitmemeliydin…!
Sýcaklýðýna, henüz alýþmýþ, Sevilmeyi, yeni tatmýþken, Umutsuzluða terk edip, Kara gözlerinin baþ döndürücü, 0, körkütük sarhoþluðunda, Beni öylece býrakýp, Gitmemeliydin…!
Henüz avuçlarýmda, ellerinin sýcaklýðý vardý. Tenimde, teninin kokusu, Terin hala terimde, soðumamýþken, Kollarýmdan böyle sýyrýlýp, Hüzün bulutlarýný kubbeme iliþtirip, Gitmemeliydin…!
Sen, kýrk yýllýk ömrümün arayýþý, Yorgun gönlümün ruh arkadaþý, Sen, yüzü ay ýþýðý, Hislerimin sýrdaþý, Gülüþü cennet bahçesi, gamzeli yar. Ey yar…! Koparýp þu göðsümden, kalbimi alsaydýn, Oluk oluk kanýmý akýtsaydýn, Aþkýnla pervane yorgun bedenimi, Parçalara ayýrýp, Cehennem ateþlerinde yaksaydýn, Yaksaydýn, Ama…
Ama sensizlik denizinde terk edip, Hasret dalgalarýna býrakýp, Ýçimde sonu gelmez fýrtýnalar koparýp, Böyle zamansýz, Böyle insafsýz, Gitmemeliydin…! Gitmemeliydin…!
_____________Yorgunkalem…
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.