Karanfil Kokusu
Baykuþun çýðlýðýný duydun mu oðul.. Ölümün tanýðý yok.
Karanfil kokulu çocuk
-öldün mü sen -
Barýþ þarkýlarý söylerken
Deccâlýn gözcüleri nöbet tutuyor
Evinizin arka bahçesinde
Zeytin aðaçlarýnýn arkasýna saklanmalýsýn diye baðýracaktým
Gülümsediðini görünce vazgeçtim
Neden güldüðünü anladým
Barýþ si mgesi koca bir yalan diyorsun
Haklýsýn
’dam üstünde saksaðan vur beline kazmayý ’ meselesi
Bir sýr vereyim mi sana çocuk
Ben de inanmam
Gagasýnda zeytin dalý taþýyan beyaz güvercine
Ah be çocuk
Topraða düþtüðün gün
Caný çekildi
Dili tutuldu ananýn
Kan kokuyor her gecesi
Arnavut kaldýrýmlarýnda ayak izlerin kalmýþ
Kardeþin ayrýlmýyormuþ dar sokaðýn baþýndan
Siz uðurlanýrken sonsuzluða
Söz vermiþ yaðmur Eylül’e
Yýkayacakmýþ ardýnýzdan kanlarý
Kerbelâ olmaya aday þehirleri kirlerinden arýndýracakmýþ
Ahh Yusuf yüzlü çocuk
Ne çok acýttýn bizi
Ardýnýzdan þaha kalktý analar
Söz verdiler
Elele tutuþup sevgi köprüsü kuracaklar
Barýþ adýna
Perde çekecekler ölüme
Aydýnlýðýnýza
Kara yazma baðlatmayacaklar
Anlayýn beyler
Bu gençler halay çekerek koþuyor ölüme
Türküler söylüyor gençlik
- ölmemek adýna -
Kolay deðil
Hiç kolay deðil
Kefenini sýrtýna baðlayýp
Gencecik yaþta ölüme kanat çýrpmak
Taze fidanken kýrýlmak
Deniz Derya Giritli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.