NE HAZİN

Ben hasretleri böyle bilmezdim.
Duygular birbirini sarýp sarmalarken.
Özlemler bu denli seviþirken gecelerde.
Gözler uykudan uyanýnca telaþla,
Sabýrsýzca bekleyiþ bu kadar güzel olsa da,
Bekleyip de bulamamak ne hazin,,
Bir þeyler olsa gerek benim bilemediðim,
Yaþarken en güzel duygularý,
En uç noktalarda doruklarýn.
Ve ben içimi acýtan her ne varsa.
Sarýyor sam sürekli kanamasýn diye yaralarým.
Gülerek bakýyorsam yinede yarýnlara..
Uzaklýklar baþladýysa sessiz derinden.
Çaresiz biçare kalmak ne hazin..
Yüreðimi bir korku saplanmýþ sa en büyüðünden.
Neler oluyor diye düþünüyorsam eðer.
Umutlarýma sekteler vurulduysa birkaç zamandýr.
Vardýr bir nedeni diye avutuyor sam kendimi ben,
Hasreti hasretler kucaklýyorsa daha bir yoðun,
Hayallerimin can vermesi ne hazin.
Ne hazin,acýlar için de parçalanmasý seven yüreðin...

GÜLSEREN MORKAN

Sosyal Medyada Paylaşın: