Ömür dediðin ne ki sanki bir var bir yoksun. O Ýçine çektiðin, nefes gibidir ömür. Hiç ölmeyecek gibi aný yaþar durursun. vakti geldiði zaman,o anda biter ömür.
Hiç yýkýlmaz dediðin ne çýnarlar yýkýlýr. Dallarý teker teker orta yerden kýrýlýr. Vaden dolunca seni, çeker yanýna alýr. Dur diyemez o ana,çaresiz kalýr ömür.
Þükür olsun dilinde isyan etmeden yaþa. Yarýn hiç belli olmaz neler gelecek baþa. Vazgeçme doðruluktan güzelliklerle yaþa. Sayýlý gün gibidir, bakarsýn bitmiþ ömür.
Ýyilikler doldur hep yaþýyorken heybene. Kötülükten uzak dur sahip çýk o nefsine. Son piþmanlýk kar etmez aðlasan da haline. Kapýna gelince son,beklemez biter ömür...
Gülseren MORKAN
5.18.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.