Ben ne acýlar çektim ne acýlar, Aðlamadým sanma, Aðladým. Ben ne fýrtýnalar gördüm, Ne fýrtýnalar. Yýkýlmadým sanma,yýkýldým. Ne varki ben hiç pes etmedim hayattan, Her yeni doðan günü, Umutlarýmla süsledim. Býkmadým hiçbirzaman yaþamaktan, Herþeye raðmen Yinede yinede yýlmadým. Ben ne karanlýk gecelerle kucaklaþtým, Çaresizce biliyormusun., Ben ne yalnýzlýklar yaþadým, Bir dost sesine muhtaç. Anlýyormusun. Ne varki ben en karamsar anýmda bile, Yenilmedim umutsuzluða. Þimdi gözlerime bak, Vede söyle. Ne görüyorsun. Gözlerimdeki yaþ deðil, Iþýl ýþýl parlayan. Yüreðimdeki kin deðil, Dilimde hýrçýnlaþan. Sadece gözyaþlarý görmek istemiyorum gözlerinizde. Gün doðmadan neler doðar Bilmezmisiniz. Yeterki umut tohumlarý ekin, Herzaman yüreðinize. Haydi silin gözünüzdeki yaþlarý, Ve bir daha, Asla yenik düþmeyin sakýn, Sakýn yenilmeyin,sevgisizliðe.....
GÜLSEREN MORKAN.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.