Nasýlsýn? Biliyorum “nasýlsýn” diye baþlanmaz þiire. Anla iþte, Yok’luðundan bu yana konuþacaðýmýz birþey kalmadý.
Aþýlmaz daðlar türedi yok’luðunda. Yollarý uzattý, Sokak çocuklarýný üþüten soðuklar bahþetti sensizlik, “Dünya çok küçük.” derler ya; Sen evlendiðinden bu yana dünya çok büyüdü.
Doðruyu söyle, Kýna gecesi kurdun mu yüksektepelere evleri? Kýnaladýn mý kuþlarýn kanadýný? Sen annenin birtanesiydin,hor gördüler mi seni yeni evinde? Gözyaþýn uçan kuþlara malum oldu mu? Eðer aðlarsan,yolunu bilmeyen kardeþin nasýl varýr yanýna? 17 Aðustos’ta kýna gecen vardý, Depremim 17 aðustosta; Hissettin mi ?
Ben sensizliði her saniye hissettim, Cürüm cürüm.
Ben seni çok özledim; Yanaklarýmý ýslatan gözyaþýmla.
Çok özledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
D162 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.